حس خوب...

سلام به دوستان گل...خخخ چه تحویل گرفتم خودم را..... دو نفر بیشتر خواننده ندارم....مرسی از شما دو تا که می خونید و نظر می دهید.....

و اما از امروز مان بگوییم...

که امروز الکی خوشحالیم....نشستیم کلی فکر کردیم دلیل خوشحالیمان چیست....و به این نتیجه گوهر بار رسیدیم....که....

الان نزدیک اول مهر است... دانشگاه ها شلوغه برای ثبت نام...از هفته دیگه هم می روند سر کلاس....اما ما دیگر دانشجو نیستیم....و نیاز نیست برویم با آموزش چونه بزنیم برای ثبت نام یا استرس اول مهر را بگیریم.....و احتمالا این است دلیل خوشحالی ما.....تنبل هم خودتان هستید....خخخ

از کار و بار بگوییم....که همه چیز خوب است....کارمان زیاد شده و داریم در میان کاغذها و فایل ها دست و پا می زنیم.....از حقوق بگوییم که سه ماهی است حقوقمان تعطیل شده و هر روز منتظر حقوقیم....و تقریبا حسابمان دارد به صفر میل می کند....

از زندگی بگوییم .... آقای همسر هم در حال دفاع از پروژه اش است و اگر استادش رخصت دهد قبل از مهر دفاع کند که ما کلی خوشحال می شویم.....آخر شهریور هم تولد همسری است....ما کادویمان را خریدیم از همان جمهوری....اما با پیک آوردند و تقریبا قیمتش با بقیه جاها یکی شد....اینم هزینه تنبلیمان....

یک سری کار قرار است انجام دهیم و تقریبا هر روز پشت گوش می اندازیم....از رفتن به مطب دکتر گرفته تا نوشتن یک مقاله.....امیدواریم بتوانیم تا آخر مهر انجامش دهیم.....

از این هفته هم بگوییم ....یک خاطره خوب و یک خاطره بد....

خاطره خوب...این که ما شنبه رفتیم با همسری گرامی محمد رسول الله را دیدیم....خیلی دوست داشتیم....البته زمان زیاد بود و صندلی سینمایی که رفته بودیم ناراحت....اما فیلم با کیفیت مطلوب....و در کل خیلی دوس داشتنی....اتفاق بامزه ای که افتاد این بود....یک صحنه ای پرندگان به سپاه حبشی حمله می کنند و همه را می کشند.....فیلم خیلی سر و صدا داشت.....یک دفعه ساکت شد.....و ما صدای بچه ای را شنیدیم که با لحن شیرین بچه گی از مادرش پرسید: اینا مردند؟؟؟؟ و کل سینما از خنده رفت روی هوا....خیلی با مزه و دوست داشتنی بود.....

و اما خاطره بد..... اگر یادتان باشد ما یک ماهی در گیر سه تا دندون بودیم که با بدبختی و کلی درد عصب کشی شد....اما از آن جایی که دندانپزشکمان گوش به حرفمان نمی کرد و وقتی می گفتیم دندان پایین درد می کند دندان بالا را ترمیم می کرد ما هم قرار بود برویم برای روکش که گفتیم نمی رویم....و این گونه شد که ما بی خیال روکش شدیم...بعد از حساب کتاب هایی که کردیم دیدیم ای دل قافل ....ما اضافه هم پول دادیم....و اما دو ماهی زمان صرف شد تا ما توانستیم با کلی بی احترامی و فضاحت نصف آن پول اضافه را پس بگیریم....و توجیحشان این بود که ما می خواستیم روکش بسازیم...آخر سر گفتیم روکشی که ساختید را به ما بدهید....که شد قالب....گفتیم همان قالب را بدهید....که معلوم شد یه ردی از دندان ما یک جا گرفته اند و نصف آن پول را به خاطر همین کم کردند و بقیه را با کلی بی احترامی به ما دادند....

و این گونه شد که ما نصف حقمان را گرفتیم....البته بعدش یک دل سیر برای همسری گریه کردیم که چرا به خاطر یه مقدار ناقابل بی احترامی به ما شد و تقصیر خودمان است.... از طرفی هم دلمان می گفت حداقلش این است که کمی از حقمان را گرفتیم.....و این هم خاطره بد این هفته..

..اما باز هم ما خوشحالیم.....خدا یا شکر......خدایا ممنون به خاطر ماه مهر بدون درس و کتاب.....

امیدوارم آخر هفته شاد و پر برکت و خدایی داشته باشید....